ΑΙΤΗΜΑ ΓΙΑ ΣΥΓΚΛΙΣΗ ΝΕΑΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΠΦΣ

 

9/12/2014

ΠΡΟΣ: Δ.Σ. Π.Φ.Σ.

ΝΑ ΜΗΝ ΧΑΘΕΙ ΑΛΛΟΣ ΧΡΟΝΟΣ

Συνάδελφοι

        Τρεις μέρες μετά την πρώτη Γ.Σ. κλάδου υπό το νέο προεδρείο του Π.Φ.Σ., θέλουμε να επισημάνουμε ότι ο τρόπος  που διεξήχθη η συνέλευση και η κυριαρχία του ζητήματος της ΕΤΕΣΤΑ στην διαδικασία, στην ουσία παρά την εκτενή ενημέρωση του προεδρείου, τα χρονίζοντα προβλήματα που ταλανίζουν τον κλάδο (ωράριο, αποστάσεις, πληθυσμιακά, απελευθέρωση τιμών,  ΜΗΣΥΦΑ, κλπ…. ) και  τα νέα μέτρα που απεργάζονται κυβέρνηση τρόικα και ΔΝΤ , δεν κατέστη δυνατόν να συζητηθούν  διεξοδικά.

       Κατά τη γνώμη μας πρέπει να ορισθεί νέα Γ.Σ. το  Σ/Κ 20-21/ 12/2014 , ανεξάρτητα από τις όποιες πολιτικές εξελίξεις, με θέμα αυτά ακριβώς τα ζητήματα αυτά και μόνο, αφού βέβαια πραγματοποιηθούν στο ενδιάμεσο διάστημα Γ.Σ. των Φαρμακευτικών  Συλλόγων, για να μεταφερθεί η βούληση της βάσης μέσω των αποφάσεων των Γενικών τους Συνελεύσεων.

         Η ολοένα και αυξανόμενη διαστρωμάτωση του κλάδου , η απελπιστική μείωση του τζίρου και τα αναμενόμενα πλέον λουκέτα  που απειλούν εκατοντάδες φαρμακεία δεν επιτρέπουν καμία καθυστέρηση.

        Είναι πάρα  πολύ πιθανόν σε σύντομο χρονικό διάστημα να βρεθούμε μπροστά σε νέες ανακοινώσεις  της κυβέρνησης με νέα δέσμη μέτρων για τα φαρμακεία. Θα είναι καταστροφικό και αυτή τη φορά να περιμένουμε άβουλα τη μοίρα μας , αφήνοντας την πρωτοβουλία στα χέρια της κυβέρνησης.

Οι φαρμακοποιοί έχουν το δικαίωμα να αποφασίσουν οι ίδιοι για την τύχη τους

  

ΒΑΝΔΩΡΟΣ ΣΠΥΡΟΣ

ΒΙΚΟΠΟΥΛΟΣ ΣΤΕΛΛΙΟΣ

ΖΑΝΝΑΣ ΖΗΣΗΣ

                                       ΖΗΣΗ ΜΑΙΡΗ

ΜΕΝΤΖΕΛΟΠΟΥΛΟΣ ΜΑΚΗΣ

 

 

  

                  ΜΙΑ ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ "ΠΡΩΤΗ" του νέου ΠΦΣ


Μετα και την έκδοση του ψηφίσματος του ΠΦΣ oi αρχικοι οι φόβοι μας για την ποιότητα της  1ης  συνεδρίασης του ΠΦΣ επιβεβαιώθηκαν. Ένα ψηφισμα πανομοιότυπο με εκατοντάδες αλλα  των τελευταίων χρόνων ( με τα χρονίζοντα θέματα του κλάδου να μένουν στο περιθώριο λόγω κυριαρχίας του θέματος της ΕΤΕΣΤΑ) , το οποίο κινείται στα πλαίσια διαχείρισης της κρίσης όταν μάλιστα την μπαγκέτα του μαέστρου την κρατά στα χέρια του υπουργός της πλέον ανάλγητης  εξαρτημένης και αυταρχικής κυβέρνησης.

Καμία απολύτως σκέψη για ταύτιση της κρίσης του κλάδου, του χώρου της υγείας γενικότερα με την υπόλοιπη κοινωνία και τους αγώνες της. Μια συντεχνία που δεν θέλει να χάσει τα "κεκτημένα" της όπως ακριβώς μας κατηγορούν τα μέσα μαζικής προπαγάνδας μιας φασιζουσας κυβέρνησης.

Ο αριθμός όμως των φαρμακείων που κλείνουν συνεχίζει να αυξάνεται χωρις απολύτως καμία πρόνοια, καμία κουβέντα γι αυτά.....η μάλλον εχθές φάνηκε ξεκάθαρα η κατίσχυση δυστυχώς της άποψης ...."εγω θα διαχειριστώ φαρμακεία που δεν κλείνουν"...οι υπόλοιποι στον Καιαδα.

Δεν θελουμε να κρίνουμε πρώιμα, ούτε αγαθές προθέσεις έχουμε την διάθεση να ακυρώσουμε,όμως εκείνο που χρειάζεται ο κλάδος ειναι μια συνολική πολιτική άποψη για την κρίση και όχι προθέσεις. Οι δε συμφωνίες είχαμε έγκαιρα πει οτι θα πρέπει να έχουν ένα προγραμματικό υπόβαθρο αλλιώς καταλήγουν σε ανοργανωσιά , μείωση του κύρους του οργάνου,και αυριανές " αυτονομήσεις" οι οποίες θα μας βλάψουν περαιτέρω.

Εχθές επίσης φάνηκε οτι όταν έρχεται η ώρα για την μεγάλη απόφαση ο καθένας τελικά ψηφίζει με βάση το ιδεολογικό μόρφωμα που βρίσκεται εγκαταστημένο στους σκοτεινούς θαλάμους του εγκεφάλου του . Άλλοι αυτό θα το ονόμαζαν ομοφωνία. Εμείς το αποκαλούμε "τελική ιδεολογική συμφωνία".
 Στις τελικές δε ιδεολογικές συμφωνίες δεν υπάρχει χώρος για " επιφυλάξεις".
Κανένα εταιρικό συμβόλαιο δεν τις αναγνωρίζει. Ιδιαιτέρως όταν σε αυτό δεν περιλαμβάνονται. Τα συμβόλαια όπως αυτό της ΕΤΕΣΤΑ περιέχει ρήτρες οι οποίες πρέπει να γίνονται σεβαστές απο τους υπογράφοντες.

Γι αυτους λοιπόν τους λόγους και κάποιοι συνάδελφοι δεν ψήφισαν τελικά όλο τον προϋπολογισμό.
Διότι δεν θέλησαν να επικυρώσουν μια απαράδεκτη πράξη ,όταν μάλιστα για την επικύρωση χρησιμοποιείται η ΓΣ ενός οργάνου το οποίο δεν ερωτήθηκε για αυτήν.

Θα πρέπει επίσης κάποιοι να ξεχάσουν οτι ο ΠΦΣ θα μετατραπεί σε γνωμοδοτικό επιχειρηματικό όργανο εγκαταλείποντας την συνδικαλιστική του και κατα συνέπεια "πολιτική" του υπόσταση.
Δεν θα αναφερθούμε βέβαια στην "διαδικαστική" διευθέτηση της γενικής συνέλευσης .Αυτα θα τα λύσουμε στην πορεία.

Εμείς θα είμαστε εδώ . 

3/12/2014

ΜΙΑ ΑΝΑΓΚΑΙΑ ΥΠΕΝΘYΜIΣΗ

ΜΙΑ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ ΔΙΕΥΚΡΙΝIΣΗ

ΜΙΑ ΟΦΕΙΛΟΜΕΝΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

          Για μας το ζήτημα « Συνεργασία Φαρμακοποιών» έχει λήξει από την στιγμή που ανακοινώσαμε την αποχώρηση μας από την παράταξη.

         Ήρθε όμως η ενημέρωση της συνεργασίας δημόσια  στο blog της για τα τεκταινόμενα στο τελευταίο Δ.Σ. του Π.Φ.Σ. να μας αναγκάσει να ασχοληθούμε ξανά, ελπίζουμε για τελευταία φορά, σε «τέτοιο» επίπεδο.

          Σε μία παράγραφο της ενημέρωσης αναγράφονται τα κάτωθι:

Θα προσθέταμε ότι αρνητικό κλίμα δημιουργούν και κάποιοι συνάδελφοι, που ψάχνοντας ρόλο εξακοντίζουν από το διαδίκτυο και μόνο  …επαναστατικές προτάσεις για απεργίες συνεχόμενες κλπ , αδιαφορώντας για το υποκείμενο -είτε όργανα , είτε συναδέλφους-  που καλούνται είτε να τις αποφασίσουν και είτε κυρίως να τις ακολουθήσουν. Συνήθως δε, δεν προσπαθούν να αποφασιστούν, αυτά που γράφουν, από τον ΦΣ που ανήκουν και πολλάκις δεν συμμετέχουν καν στις κοινές προσπάθειες.

 

      Υπενθυμίζουμε στους συναδέλφους της ηγετικής ομάδας  της συνεργασίας, τους λόγους που μας οδήγησαν στην αποχώρηση μας από την παράταξη, μεταφέροντας ακριβώς τα σημεία εκείνα του κειμένου αποχώρησης που αναφέρονται σε αυτήν, αναλύοντας αναγκαστικά κάποια  ελάχιστα επιπλέον σημεία, που σκόπιμα και φαντάζομαι ότι είναι κατανοητό το γιατί, στην ανακοίνωση μας είχαν αναφερθεί περιληπτικά .

        Η επιλογή μας της συμπόρευσης σε «κεντρικό επίπεδο» με την ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΩΝ συν τω χρόνω και παράλληλα με τις εξελίξεις στον κλάδο, απεδείχθη ότι δεν ήταν  η ενδεδειγμένη. Ζητήματα λειτουργίας, δημοκρατίας(σχέσεις βάσης –ηγεσίας), θέσεων ( διαπαραταξιακό) , φυσιογνωμίας  και εκπροσώπησης χρόνιζαν και ταλάνιζαν την παράταξη και παρά τις προσπάθειες μας είτε μέσα στα όργανα είτε με κείμενα και παρεμβάσεις στο διαδίκτυο η κατάσταση παρέμεινε και παραμένει αμετάβλητη.

       Δεν επεκτεινόμαστε και δεν εξειδικεύουμε περαιτέρω διότι θεωρούμε ότι όλο το προηγούμενο διάστημα έχουμε και επαρκώς και διεξοδικά τοποθετηθεί.

        Η απόφαση μας αυτή δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία, αλλά το  αποτέλεσμα μιας πολύμηνης διαδικασίας την οποία γνωρίζετε πολύ καλά. Υπήρξε σωρεία παρεμβάσεων είτε με κείμενα προς την ηγεσία της παράταξης, είτε με παρεμβάσεις στο διαδίκτυο, είτε με τοποθετήσεις σε ανοικτές(όσο ήταν επιτρεπτό) διαδικασίες με βασικό ζήτημα την πορεία της παράταξης. Γνωρίζετε πολύ καλά ότι οι δύο συνδιασκέψεις πραγματοποιήθηκαν παρά και ενάντια στη θέληση σας. Γνωρίζετε πολύ καλά ότι αντιδράσαμε σθεναρά στην αποπολιτικοποίηση και αποϊδεολογικοποίηση της παράταξης και στην μετατροπή της, ερήμην της βάσης,  από συνδικαλιστικό όργανο προάσπισης των συμφερόντων των φαρμακοποιών σε έναν αντιδημοκρατικό, συστημικό και καθεστωτικό μηχανισμό χωρίς ταυτότητα και προσανατολισμό. Στη λογική της αποδοχής των «τετελεσμένων» και της ταξικής μεροληψίας σε βάρος του μικρού και μεσαίου φαρμακείου, αντιτάξαμε τον δρόμο του αγώνα, της διεκδίκησης και της ανατροπής. Διαφωνήσαμε  κάθετα με την μερική έστω αποδοχή των μνημονιακών πολιτικών από μέρους της παράταξης ως αναγκαίο και επιβεβλημένο κακό για να ξεπεράσει την  κρίση η χώρα. Σταθήκαμε απέναντι στην πρόθεση σας να στηρίξετε εμμέσως πλήν σαφώς δια του διαπαραταξιακού, απαξιώνοντας την βάση, την παραμονή της Α.Ε.Σ.Π. στο προεδρείο του Π.Φ.Σ.  Προτάξαμε τις δημοκρατικές διαδικασίες ως απάντηση στην «γνώση» τον «τακτικισμό» και την αποθέωση των «μηχανισμών» της ηγετικής ομάδας της παράταξης. Απέναντι στο δικό σας «εμείς» αντιπαραθέσαμε το όλοι μαζί. Εις μάτην. Σας προκαλούμε λοιπόν να θέσετε σε γνώση των μελών και των φίλων της Συνεργασίας όλα τα κείμενα και τις παρεμβάσεις μας στο διάστημα που προηγήθηκε της αποχώρησης μας. Tολμήστε και δημοσιεύστε επιτέλους, όπως και οι υπόλοιπες παρατάξεις, μια αποτίμηση του εκλογικού αποτελέσματος .

    Διευκρινίζουμε, αν και το θεωρούμε περιττό, ότι  το μόνο που δεν μέτρησε στην κίνηση μας αυτή, ήταν η αναζήτηση κάποιου ρόλου όπως υπαινίσσεστε. Μα συνάδελφοι, αν ήταν έτσι δεν θα αποχωρούσαμε. Είναι πολύ πιο εύκολο για κάποιον που επιδιώκει την προσωπική του ανέλιξη να το επιτύχει παραμένοντας σε μία δομή με συστημικό προσανατολισμό και χαρακτήρα, κάνοντας τους αναγκαίους συμβιβασμούς, παρά αποχωρώντας από αυτή. Είμαστε ανοικτοί σε κάθε διάλογο, σε κάθε αντιπαράθεση όσο σκληρή και αν είναι, αρκεί να είναι σε επίπεδο ιδεών. Προκλήσεις του είδους όμως, το λέμε ξεκάθαρα, δεν πρόκειται να μένουν αναπάντητες.

      Απαντάμε λοιπόν συνολικά σε αυτό που είναι και  το ζητούμενο σε αυτή την αντιπαράθεση και είναι και ο λόγος, όσο και αν προσπαθείτε να το αποφύγετε, που οδηγηθήκαμε στην αποχώρηση, με μια μόνο λέξη: ΠΟΛΙΤΙΚΗ.

Τις αστειότητες περί «υποκειμένου» ούτε καν τις σχολιάζουμε.

Επιλέξατε το δρόμο της συντήρησης, της συμμόρφωσης, της συνενοχής.

Επιλέξαμε το δρόμο της αμφισβήτησης , της αντίστασης, της διεκδίκησης.

ΕΠΙΛΕΞΑΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ

ΕΠΙΛΕΞΑΜΕ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

 

ΒΑΝΔΩΡΟΣ ΣΠΥΡΟΣ

ΒΙΚΟΠΟΥΛΟΣ ΣΤΕΛΛΙΟΣ

ΖΑΝΝΑΣ ΖΗΣΗΣ

ΖΗΣΗ ΜΑΙΡΗ

ΜΕΝΤΖΕΛΟΠΟΥΛΟΣ ΜΑΚΗΣ

 

ΑΝΑΝΕΩΣΗ  η….ΑΝΑΚΑΙΝΙΣΗ ?

Θα περάσουν πολλά χρόνια ακόμη μέχρι να βρεθεί μια σχολή πολιτικών επιστημών στην Ελλάδα η οποία θα κάνει με όρους επιστημονικούς την διάκριση ανάμεσα στις έννοιες ανανέωση και ανακαίνιση.

Ο λόγος που μέχρι τώρα δεν το έχει καταφέρει είναι γιατί η διάχυση των δυο εννοιών ευνοεί το κατεστημένο και της πανεπιστημιακής κοινότητας.

Συμβαίνει δηλ και εκεί αυτό που συμβαίνει και στα υπόλοιπα φάσματα της κοινωνικής δομής του τόπου μας.

Σύνορα ανάμεσα στις δυο λέξεις δεν υπάρχουν ,έχουν πέσει εδω και δεκαετιες.

Αν παρατηρήσουμε οι λέξεις οι οποίες βρίσκονται στην ημερήσια διαταγή του “ Λόγου “ κυρίως σε περιόδους εκλογικού ενδιαφέροντος είναι δύο η λέξη ενότητα και η λέξη ανανέωση. Εμάς μας ενδιαφέρει η δεύτερη.

Παρατηρώντας λοιπόν τους επικεφαλής των παρατάξεων κυρίως κατά την προεκλογική περιόδο θα δούμε ότι πολύ συχνά αναφέρονται στην ανανέωση του πολιτικού και συνδικαλιστικού προσωπικού. Μια ανανέωση που όπως υπόσχονται θα αλλάξει ριζικά τον τρόπο με τον όποιο διοικούνται οι πολιτικοί ,συνδικαλιστικοί αλλά και συνεταιριστικοί φορείς. Η νέα γενιά μπροστά….λένε.

Αν δούμε όμως την  ιστορία αυτών των «ηγετών» θα αντιληφθουμε ότι διοικούν τουλάχιστον τα τελευταία 20-25 χρόνια από διάφορες θέσεις….προσέχετε δεν λέω κάνουν πολιτική….λέω διοικούν φροντίζοντας πάντα για την επανεκλογή τους προφανώς μέχρι να έλθει η ώρα για την ηλικιακή τελεσίδικη συνταξιοδότηση τους.Αλήθεια τι μας διδάσκει η ευρωπαϊκή πολιτική εμπειρια. Τι συμβαίνει στα κομματα,στους συνδικαλιστικους φορεις στην ευρωπη όταν μπαινει το ζητημα της ανανεωσης.Ποιο είναι το καθοριστικο χρονικο σημειο για μια σαρωτικη και καθολικη ανανεωση της ηγετικης πολιτικης ομαδας. Το χρονικό σημείο λοιπόν καταγράφει η ευρωπαϊκή εμπειρία είναι η ένα ιδεολογικό - συντακτικό συνέδριο του πολιτικού συνδικαλιστικού η συνεταιριστικού οργανισμού η μια ήττα σε πρόσφατες εκλογές.

Ποτέ στην ιστορία ενός κόμματος η παράταξης δεν σχηματίστηκε μετά από εσωτερικές διεργασίες μια ηγεσία η οποία να απαρτίζεται αλλά και να πρόσκειται φιλικά σε όσους είτε οδήγησαν την παράταξη στην ήττα είτε απωλέσαν την ιδεολογική ηγεμονία μετά από συνέδριο.

Στην καλύτερη των περιπτώσεων προσφέρθηκε στον παλιό ηγέτη  για λόγους πολιτικης ευγένειας ,ιστορικότητας, αλλά και δημοκρατικής ευαισθησίας μια θέση στο νέο σχήμα.

Εκεί αλλάζουν όλα χωρίς να «παίζεται» απαραίτητα το χαρτί των ηλικιών .

Εκεί το ΝΕΟ ηγεμονεύει μορφωτικά.

Στην Ελλάδα αντιθέτως ,ανανέωση δεν σημαίνει η κατίσχυση ενός νέου μορφωτικού ρεύματος σε έναν πολιτικό μηχανισμό,

αλλά η ενίσχυση του υπάρχοντος γραφειοκρατικού μηχανισμού δια της μεθόδου της ηλικιακής ΑΝΑΚΑΙΝΙΣΗΣ. Είναι το τρικ με το όποιο διαιωνίζουμε το είδος μας όχι δια μέσου μιας ανανέωσης η οποία θα έχει έναν ιδεολογικο,μορφωτικο χαρακτήρα αλλά χρησιμοποιώντας «ΝΕΑ» υλικά πάνω σε ένα Παλιό κτήριο.

 Έτσι σιγά σιγά το νέο γινεται παλιο ,ενσωματωνεται στη γραφειοκρατια και με αυτόν τον τροπο η καστα βασταει τις θεσεις της . Στην Ελλάδα η υπαρκτή ελληνική αριστερά η αριστερά των bureaux

εμαθε στην δεξιά πώς να στήνει αιωνόβιους μηχανισμούς εξουσίας. Αυτή ήταν η μορφωτική συμβολή της στο φαντασιακο γίγνεσθαι της χωρας . Εξ ου και η αριστεροδεξια όσμωση της ελληνικής κοινωνίας.

Ο κλάδος των φαρμακοποιών δεν θα μπορούσε να ξεφύγει από αυτό που φαντάζει πλέον ως νομοτελεια.Τα δυο τελευταία χρόνια και μετά από αλλεπάλληλες εκλογικές αναμετρήσεις για την ανάδειξη οργάνων και συμβουλίων φάνηκε ότι οι πιο ηττημένοι επιμένουν να θέλουν να διοικούν έστω και με τρικ.

Αλλά το τελευταίο είναι υπόθεση μιας άλλης επιστήμης…..όχι πάντως της πολιτικης

18/11/2014
ΟΤΑΝ Η ΑΔΙΚΙΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΟΜΟΣ
Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΗΚΟΝ
Πρός: Π.Φ.Σ....
Συνάδελφοι
Τέσσερα και πλέον χρόνια έχουν περάσει από τη στιγμή της εφαρμογής των μνημονιακών πολιτικών στη χώρα μας και ο κλάδος μας, όπως και η συντριπτική πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας υφίσταται μέχρι και σήμερα τις συνέπειες σε μία πορεία αδιέξοδη, απάνθρωπη και καταστροφική που δεν έχει τελειωμό.
Ειδικότερα για το φαρμακείο, το 2015 προβλέπεται εφιαλτικό, μετά και τα τελευταία μέτρα του φθινοπώρου και θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια εκατοντάδες φαρμακεία σε κλείσιμο και χιλιάδες στα όρια της επιβίωσης.
Είναι ξεκάθαρο ότι η στρατηγική και η τακτική που ακολουθήσαμε ως κλάδος ήταν καταστροφική. Η επιλογή του «υπεύθυνου κυβερνητικού συνομιλητή» από την προηγούμενη ηγεσία του Π.Φ.Σ. και ο αυτοπεριορισμός της αντιπολίτευσης στο θεσμικό της ρόλο, μας οδήγησαν από ήττα σε ήττα και από sms σε sms στο σημερινό τραγικό αδιέξοδο.
Το τι πρέπει να κάνουμε είναι πλέον μονόδρομος. Πρέπει να καταλάβουμε όλοι μας, ηγεσία και βάση , ότι αν θέλουμε να διατηρήσουμε τη δουλειά μας θα πρέπει να κινητοποιηθούμε, να διεκδικήσουμε, να αγωνιστούμε. Εταίρος μας δεν είναι και δεν θα είναι ποτέ η κυβέρνηση. Οι γιατροί και οι καθαρίστριες, οι εργαζόμενοι των 300 ευρώ και οι ανασφάλιστοι, οι απολυμένοι είτε του ιδιωτικού είτε του δημοσίου τομέα και η νεολαία μας που επιλέγει τον δρόμο της μετανάστευσης, αυτοί και μόνον αυτοί είναι οι σύμμαχοι μας.
Τα πρώτα δείγματα από την δραστηριότητα του Π.Φ.Σ. χαρακτηρίζονται ως θετικά. Έχει μπει ξανά στην ρητορική του Π.Φ.Σ. μετά από καιρό η λέξη διεκδίκηση. Δέν αρκεί όμως. Είναι απόλυτη ανάγκη ο Π.Φ.Σ. με γοργούς ρυθμούς να ενεργοποιήσει τη βάση, να επανασυσπειρώσει τον κλάδο και να δημιουργήσει ταυτόχρονα τις απαραίτητες κοινωνικές συμμαχίες.

Για να σταθεί η κοινωνία στο πλευρό μας, πρώτοι εμείς πρέπει να σταθούμε δίπλα τους.
Χάσαμε πολύτιμο χρόνο, δεν υπάρχουν περιθώρια να χαθεί κι άλλος.
Με βάση όλα τα παραπάνω ο Π.Φ.Σ. και οι Φ.Σ. όλης της χώρας πρέπει να συμμετέχουν καθολικά στην ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ την 27/11/14 δίνοντας με αυτό τον τρόπο προς όλες τις κατευθύνσεις, το μήνυμα του αγώνα , της διεκδίκησης και της αξιοπρέπειας.

ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ ΔΟΝΑΤΟΣ ( Φ.Σ. Αιγιαλείας, πρόεδρος Δ.Σ.)
ΒΑΝΔΩΡΟΣ ΣΠΥΡΟΣ (Φ.Σ. Αττικής, αντιπρόσωπος ΠΦΣ )
ΒΙΚΟΠΟΥΛΟΣ ΣΤΕΛΙΟΣ (Φ.Σ. Θεσσαλονίκης, αντιπρόσωπος Π.Φ.Σ. )
ΖΑΝΝΑΣ ΖΗΣΗΣ (Φ.Σ. Πιερίας, αντιπρόσωπος Π.Φ.Σ.)
ΖΗΣΗ ΜΑΙΡΗ (Φ.Σ. Αττικής, μέλος Δ.Σ. ΠΡΟΣΥΦΑΠΕ)
ΜΕΝΤΖΕΛΟΠΟΥΛΟΣ ΜΑΚΗΣ (Φ.Σ. Αιγιαλείας, αντιπρόσωπος Π.Φ.Σ.)
ΤΣΙΑΠΡΑΝΤΑ ΑΓΓΕΛΙΝΑ (Φ.Σ. Θεσσαλονίκης, μέλος Δ.Σ.)
ΧΑΤΖΗΕΥΣΤΡΑΤΙΟΥ ΡΙΤΑ (Φ.Σ. Κοζάνης, μέλος Δ.Σ.)